Seminggu Ing Beijing
Mega-mega
werna santen padha sumingkir. Kekombyak pesawat Garuda Indonesia sing dak
tumpaki. Atiku mak tratap nalika pramugari ngadeg nggejejer ing ngarep. Mawarakake
yen seprapat jam maneh pesawat bakal mudhun ing bandara Internasional Beijing.
Kanca-kancaku sak rombongan sing maune turu nglipus saiki padha tangi. Kabeh
bali grememeng dhewe-dhewe. Akeh sing padha ngrembug babagan pentas ing negara
kang dijuluki minangka katurunan Naga kene.
Yen
kanggoku ya mung biasa. Amarga aku wis duwe pengalaman pentas ing Mancanegara,
kayata Kanada, Jepang, Malaysia lan Suriname. Dadi aku luwih optimis, Pentas sendratari rombonganku
bakal sukses kaya taun-taun wingi.
Sing
dadi tratapanku, aku bakal kepethuk priya sing banget dak tresnani. Mas Galang,
Kanca kenthelku nalika melu paguyuban tari ing Mangkunegaran, Solo. Praupane
kang kaya Ariel Noah, lan dedege kang kaya Raden premadi, ndadekake atiku
kesengsem. Mulane aku mung manthuk-manthuk nalika dheweke nembak aku.
Nanging
sawise mas Galang lulus saka Institut Seni Indonesia(ISI), Solo, aku kudu
pisahan. Dheweke kudu tranfer S2 ing Universitas Kesenian Taipei, Cina kene.
Pacaran jarak jauh dak lakoni kanthi rasa kebak kangen. Ora
ngira yen ing Pagelaran Seni Budhaya Asia iki, aku nduweni kalodhangan kanggo ketemu
Mas Galang.
***
Ing
hotel Grand Millennium kene, aku sakrombongan bakal nginep seminggu. Ing wektu
awan tekan sore dina kapisan ora ana acara, pambuka kawiwitan mengko bengi. Aku
ngebel mas Galang, nanging ora diangkat. Aku wis dhong, wiwit Mas Galang
pamitan nalika semana, dheweke angel dibel, merga akeh kesibukan. Aku uga nglenggana, lan ora mikir sing ora-ora.
Mula
kuwi, aku banjur golek info apa kang
lagi ditindakake mas Galang. Aku ngerti yen mengko bengi mas Galang bakal manggung.
Merga sakdurunge mangkat, aku sakrombongan wis diwenehi jadwal rantaman
adicara. Ing kono ana jeneng Galang Catur Priyambodo minangka sawijining wakil
saka Universitas Kesenian Taipei. Alamate uga cetha wela-wela. Ora salah yen
iku mas Galang, sempalaning igaku.
Bener,
sawise aku takon karo resepsionis,
jebul paraga sing mengko bengi manggung lagi padha gladhen ing sawijining
ruangan hotel kene. Tanpa mikir dawa, aku banjur marani ruang kuwi mau. Ora
suwe anggonku nggoleki, merga mung gari ngurutake nomer ruangan.
Ing
njaba ruangan, akeh pawongan padha guneman. Kayane para mahasiswa. Akeh kang nganggo
almamater. Aku nyerak lan takon.
“Thui pu chi sensen, wo. Yao cien Galang, sie
den chung Indonesia khei ma?”(1).
Pitakonku marang sawijining mahasiswa mau.
“Thui pu chi, siau cie. Galang tha cai sie thiau u, suoyi pu kheyi, suoyi
pu khei taraw.”(2). Wangsulane kang ndadekake aku kudu nunggu ing njaba
kanthi rasa pangangen-angen. Ora suwe saka kuwi, ana sawijining mahasiswa
nyedhaki aku.
“Mbake,
temannya Galang di Indonesia, ya?”
Pitakone.
“Iya, Mas. Lho.. Mase Dari Indonesia juga?”
“Iya, Mbak. Banyak mahasiswa Indonesia di sini.”
Kebeneran,
ana kanca crita, aku banjur kenalan karo mase mau. Jebul dheweke saka Bantul,
Ngayogyakarta. Kalodhangan iki dak gunakake kanggo takon-takon babagan mas
Galang, kepriye saploke kuliyah ing Cina kene. Mase mau mangsuli pirang-pirang
pitakonanku kanthi greget. Dhasare wong seni, kepenak yen dijak sesrawungan.
Nanging praupanku saknalika pucet, nalika mase mau njlentrehake crita babagan
kekasihe mas Galang.
“Mas
Galang niku pasangane Ida ayu, Mbak. Asli wong Bali. “
“Mak
kruess..”, Atiku rasane kaya kecemplung ing pinggir lahar Merapi. Panas nganggo
banget. Nanging dak tahan. Aku mung mbatin, apa bener mas Galang wis nduweni
wanita minangka kekasih? Lha banjur kepriye gayutane ma
rang
aku? Ahh.. muga wae pawarta mau ora bener.
Pitakonanku
dak buntel sawetara. Dak kuatne atiku. aku nduweni teteg ora bakal percaya
sadurunge weruh dhewe. Nanging apa ya tumon, mase sing lagi wae dak kenali wis
wani umuk marang aku? wewayanganku wiwit nggrundel dhewe ora karuan.
Mase mau
nutukake crita maneh.
“Durung
suwe niki Ida ayu mantuk ing Bali, Mbak. Malah ngejak Galang. Jare ana acara Penyineb
Odalan (3) ing Pura Dadia (4) cedhak omahe. Ya mesthine wae wong loro
mau duet nari pendhet.”
Aku
mung meneng. Mase mau crita ora uwis-uwis.
“Wah,
wong loro kae yen nari kaya-kayaa nduweni taksu (5) mawon, Mbak. Nanging Selempod(6)
kenang-kenangan saka Lurah Bali, dak jaluk lho, Mbak, hehe.”
Lambeku
dak peksa mesem, sanajan omongan mau ngabangke kuping. Aku wis ora kuat ngrungokake
crita mau. Mase iki ora mudheng yen wanita ing sisihe iki kekasihe mas Galang
kang sejati. Kanggo ngleremke ati, aku ngalihke guneman.
“Lha
mangkih ndalu acarane napa mawon, Mas?” swaraku rada serak.
“Akeh,
Mbak, Ora mung tarian-tarian, nanging budhaya asli Cina liyane uga ditontonake,
kayata Barongsai, Lianhuo(7) lan tatung (8).”
Aku
jane durung mudheng babagan seni Lianhuo lan
tatung mau, nanging kanggo wanita
sing lagi nandhang wirang kaya ngene, apa ya wigati?
Sing
wigati, aku kepengin cepet-cepet ketemu Mas Galang. Dak pungkasi anggonku
ngrungokake crita mau. Aku nunggu kanthi gugup.
Jiwa
lan ragaku sansaya gugup nalika lawang ruang gladhen di bukak. Pawongan kanthi
mripat sipit lan pakulitan putih padha mbrubul metu.
“Lang,
digoleki kancamu Solo.”
Mak
tratap, pandhelengku tumuju swara mau lan pungkasane aku bener-bener weruh Mas
Galang.
“Mas
Galang...”. Swaraku lirih.
Mas
Galang ngawasi aku kanthi kaget, katon praupane mbranang.
“Siapa, Say?” pitakone sawijining wanita kang
tangane diselipkake ing lengene mas Galang.
Ohh.. My God.. Pancen bener omongane mase mau.
“e..ee..ee,
Dhek Kirana...” Swarane mas Galang nderedheg, awakke meneng mbegegeg.
Aku mung
bisa gedheg-gedheg alon. Lambeku mencep. Mripatku krasa banget telese. Saknalika
iku aku banjur malik awakku lan mlaku rikat. mas Galang nyeluk-nyeluk jenengku,
nanging blas ora dak parelu.
Aku
ora ngira bakal kedadeyan kaya mangkene. Oh.. mas Galang, geneya sliramu
mblenjangi janji. Jebul sliramu ora beda karo priya liyane. Oh.. Dhasar baya
lanang...
Aku
kepengin, acara seminggu ing Beijing iki enggal cepet rampung. Yen bisa, aku
pengin bali saiki. Mbuh, ora urusan babagan pagelaran. Aku wis ora kuat nahan
bandhul wesi kang gumantung sangisore atiku. Abot nganggo banget. Bener kandane
kanca-kancaku nalika semana. Yen pacaran jarak
jauh iku kaya dene meme kumbahan ing mangsa rendheng. Akeh ora garinge. Ohh..
lelakon asmaraku...
Katrangan
;
(1) “Maaf, Mas. Saya mau ketemu dengan Galang,
mahasiswa dari Indonesia, bisa?”.
(2) “Maaf, Mbak. Galangnya lagi latihan nari,
jadi tidak bisa di ganggu.”
(3) Dina
pungkasan minangka reroncening upacara ing Pura.
(4) Pura
kaluwarga kang isih nduweni tali getih.
(5) Kekuwatan
spritual kang diduweni pawongan nari.
(6) Kain
kang diubetake ing weteng.
(7) Mlaku
sandhuwure geni.
(8) Upacara
raga supaya dileboni roh leluhur.
Bisri
Nuryadi
Alumnus
Univet Bantara Sukoharjo
Sinau
ing Bilik Literasi Solo
0 Komentar untuk "Kumpulan cerkak percintaan untuk anak muda yang cerdas"